Yarım, Her Şey Gibi

ala, yerim dardır

kabullendim çözüm aramak boşunadır kanmışlığımıza

ama andımdır

bu susamışlığımızın hesabını sormak

nabzımın sesinin benden önce ulaştığı iskelede

ıslak alnımın arzusu dudakların

bu kokuyu tenimden silmeye çokça sular yetmedi

taşıdım su

daldım deniz yetmedi
boğuluyorum

inanmazsan gel bak siyahtır kanım

tenim ellerimi doğurmak istiyor yeni baştan

parmaklarım ve tırnaklarım

saçlarım ve yıprandıklarım

yollarım ve kırıklarım

nereye gittiğinin ne önemi var şiirin

benden geldiği bellidir ne olsa

ne olsa adımız sanımız mühim değildir

bu ölüler coğrafyasında

sanki hardal rengi bir kazak giysem

hiç mutsuz görünmezdi gözlerim

atılan ilmeklerin sanki

mutluluk gibi birkaç duyguyla alakası vardı

ayaklarım çıplak

kalbim kadar

kalbim de işte

üşür ayaklarım kadar

ne yazık

bir yangından medet dileniyorum

arlanacağım da yok bu ateşten

bulunacağım da yok bu kuytuda

ala